Tak więc, gdy teraz zobaczyłem początek konferencji Hołowni, to ręce mi opadły. Bo nagle okazuje się takim samym populistą albo po prostu dyletantem ekonomicznym jak R. Trzaskowski. Dla przypomnienia - ten drugi najpierw narzekał na galopującą inflację za czasów PISu, a następnie wzywał prezesa NBP do obniżania stóp proc. Teraz mamy taki sam popis oratorski w wykonaniu Hołowni (zob. tutaj). Okazuje się, że banki są złe, bo chcą zarabiać. I pierwsze słowa:
kredyty zarzynają dzisiaj wiele polskich gospodarstw domowych
Tak jakby nie miały wyjścia i musiały brać te kredyty. Szkoda, że jeszcze nie dodał: "pieniądze prawem, nie towarem".
Kredyty dzisiaj zarzynają wiele polskich firm, wiele polskich firm nie jest w stanie uzyskać kredytów z tego względu, że banki śpiąc na pieniądzach, a ich zyski rosną rok do rok absolutnie bezprzykładny, nie mają interesu w tym, żeby pieniądz, który jest krwią gospodarki, pompować do organizmu, czyli do gospodarki, tylko trzymaja go sobie w banku krwi, powiększając pensje zarządów, rozbudowując siedziby (...)
Zarząd nie jest właścicielem banku, więc nie może robić co mu się podoba z zyskami. Zresztą czy one rzeczywiście tak "nieprzyzwoicie", "bezprzykładnie" rosną? Zobaczmy zyski netto wraz ze stopami wzrostu za ostatnie 6 lat (źródło: https://www.biznesradar.pl):
Na szaro są to zyski z ostatnich dostępnych 4 kwartałów. Geometryczna średnia (tempa wzrostu) wynosi 23%, czyli rzeczywiście bardzo dobrze. Problem polega na tym, że wcześniej PIS wprowadził dotkliwy podatek bankowy (na aktywa banków), który musiał zostać wchłonięty. Popatrzmy na te same zyski w perspektywie 10 lat:
Pozornie wydaje się nadal wysoka ta stopa wzrostu 18% rocznie, ale gdy przyjrzymy się bliżej, to się okaże, że odpowiedzialny jest za to BNP - po jego odjęciu dostajemy niecałe 13%. Czy dla Hołowni to nadal jest za dużo? Pewnie tak. Dalej mówi:
Środowisko bankowe, które zresztą w ponad 50% jest w rękach państwa, że tę politykę zmieniło. Państwo ma narzędzia, bo państwo jest właścicielem PKO BP, PKO SA, Alior, żeby zacząć wymuszać obniżanie marż, które dzisiaj są toksycznie wysokie. Jeśli banki nie będą gotowe do takiego działania, to może trzeba będzie myśleć o tym, żeby ci, którzy mają kredyty hipoteczne, ale i przedsiębiorcom, ulżyć w inny sposób, choćby poprzez powrót do wakacji kredytowych (...)
"Wakacje kredytowe" są jeszcze szkodliwszym pomysłem niż rozdawnictwo 500, teraz 800 plus, które dostają ludzie, nie zauważający nawet, że coś im wpada na konto. Kiedy można było mądrze zainwestować środki na zbrojenia zaraz po ataku Rosji na Krym/Donbas albo w inne technologie, to poddali się krótkowzrocznemu tłumowi i woleli rozdawnictwo, polegające na tym, że ludzie mający pieniądze oszczędzają sobie je na starość albo przekazują w kolejnych pokoleniach. Ale powiedzmy, że niektórzy z tego korzystają na bieżąco. Inflacji to nie wywołało, bo środki te rozpływają się na wszystkie strony, tak że podaż mogła dopasować się powoli do popytu. W dodatku, jeśli środki pochodzą z podatków, to inni muszą ograniczać wydatki, aby inni mogli je zwiększać. Ale gdy cena pieniądza równa się zero dla jakiegoś konkretnego produktu, to ten produkt natychmiast reaguje wzrostem ceny, bo podaż nie może szybko nadążyć. A gdy mowa o kredytach hipotecznych, czyli nieruchomościach, to sprawa jest oczywista.
Socjalistyczne propozycje Hołowni stawiają go w fatalnym świetle. Gdyby chciał być racjonalnym centrystą, to zaproponowałby podatek katastralny od drugiej w górę nieruchomości. A jeśli byłoby to trudne z powodu tworzenia słupów, przynajmniej wprowadzić podatek od pustostanów. W Polsce bogacze nakupowali sobie mieszkań, które stoją puste, podbijając w ten sposób ceny. Takie podatki obniżyłyby więc naturalnie ceny mieszkań. Warto przypomnieć - a nasi politolodzy i dziennikarze jak zwykle tego nie zauważyli - że Biden wygrał z Trumpem w 2021 r., bo miał jasne konkretne propozycje, m.in. podniesienie podatków dla najbogatszych. Mimo tego podatku, wielu bogatych ludzi, wolało jego od Trumpa. A szarym obywatelom się to podobało, bo było odważne i wbrew interesom elit. Czekam więc, może nie na polskiego Bidena, ale wizjonera (może bardziej w sensie wyborów parlamentarnych) o odważnych, konkretnych, niepopulistycznych, a jednocześnie racjonalnych ideach.
