Wymyśliłem teorię wartości towaru. Poprzednio zaproponowałem wzór na wycenę towarów, ale wychodził on z założenia ad hoc, że wymagana stopa zwrotu dla towaru równa jest 1 / (1 + zmiana podaży) - 1. Stąd dostałem:
(1)
W równaniu wymiany dobro jest wymieniane na pieniądz. W przypadku wyceny towaru jest tak samo, tylko dotyczy to jednego towaru. Czyli M oznacza tu masę pieniądza przeznaczoną na kupienie tylko jednego dobra.
Teraz przyjmę założenie, że M będzie stałe. Ponieważ rozpatrujemy tylko część całkowitej podaży pieniądza w gospodarce, to założenie może nie być prawdziwe nawet w krótkim okresie. Na przykład, jeśli zainteresowanie danym towarem wzrasta, podaż pieniądza wzrośnie. Jednak w tym modelu zakładamy, że rynek tworzą dwie grupy spekulantów: pierwsza nieuczciwa oraz druga uczciwa. W pierwszej trejderzy zmawiają się ze sobą, aby kupować i sprzedawać sobie nawzajem, po to aby wywindować cenę. Druga grupa przygotowuje w tym czasie zlecenia kupna/sprzedaży. Podaż pieniądza pozostanie stała, ponieważ trejderzy z pierwszej grupy będą kupować i sprzedawać od siebie coraz mniejszą ilość towaru, ale za to coraz większą ilość grupie drugiej. Całkowita ilość pieniądza pozostanie stała: grupa druga odda swoje pieniądze pierwszej grupie.
Doszedłem do wniosku, że skoro M jest stałe i mamy tylko jeden towar, to znaczy, że M = P0*Q0. W okresie 0 za M jest kupowany towar w ilości Q0 po cenie P0. Stąd równanie wymiany przyjmuje postać:
P0*Q0*V = P*Q
Powiedzmy teraz, że przychodzi informacja, że Q wkrótce spadnie (np. z powodu złych warunków pogodowych). Powoduje to wzrost ceny z P0 do P. Ponieważ jednak M jest stałe, to Q musi spaść. Czyli Q spada z Q0 do Q. Wynika z tego, że M = P0*Q0 = P*Q. Ale to znaczy, że V = 1:
M = P0*Q0 = P*Q
P0*Q0*V = P*Q
V = 1.
Ma to sens, ponieważ V - jako szybkość obiegu pieniądza - stanowi jednocześnie liczbę transakcji sprzedaży danego towaru w krótkim czasie. Oczywiście transakcji będzie więcej niż jedna, ale Q będzie podzielone na wiele transakcji, a dodatkowo P stanowi średnią z tych transakcji. Inwestorzy mając M pieniędzy, kupują więc Q towarów po średniej cenie P. Na samym początku wszystko odbywa się uczciwie: spekulanci z grupy 1 wykupują z rynku cały towar (podbijając cenę), a sprzedający wycofują się z handlu.
W ten sposób dostajemy to samo co równanie (1) na początku:
P = P0*Q0 / Q
Jeżeli towar jest dobrze wyceniony, to działa ta formuła. Zmienia się P, bo zmienia się Q.
Powiedzmy jednak, że w krótkim okresie spekulanci z grupy 1 po pierwszym wykupie, zmawiają się ze sobą, sprzedając i odkupując sobie nawzajem towar po coraz wyższej cenie pod pretekstem spadkowej podaży. Oznacza to, że V > 1 i wtedy wzór przyjmuje postać:
P = P0*Q0*V / Q
lub inaczej:
(3)
W pewnym momencie wchodzi druga grupa spekulantów, która chce od tamtych wykupić. Pierwsza grupa może stopniowo opuszczać rynek z zyskiem, a druga już walczy sama ze sobą, wprowadzając losowość do rynku.
W drugą stronę, jeśli spekulanci z grupy 1 zdecydują się na kupowanie i sprzedawanie od siebie za pomocą krótkiej sprzedaży czy kontraktów terminowych na sprzedaż, wtedy cena nabiera rozpędu w kierunku południowym. Pretekstem może być tym razem wzrost podaży. Trejderzy z grupy 1 na początku mają duże pozycje sprzedażowe, ale zmniejszają się one z czasem (są zamykane), a grupa 2 przejmuje je.
Ponieważ spekulacja niejako ma na celu wyjść poza wartość fundamentalną, to znaczy, że teraz zmienia się tylko P, a Q pozostaje stałe. Jeżeli po zmianie fundamentalnej Q = Q1, to mamy:
V = P*Q1 / M = P*Q1 / (P0*Q0).
Wiemy też z wcześniejszej analizy, że M jest stałe, więc po zmianie fundamentalnej z P0 na P1 i z Q0 na Q1, musi zajść równość M = P0*Q0 = P1*Q1. I wtedy:
P*Q1 / (P0*Q0) = P*Q1 / (P1*Q1) = P / P1.
Jeżeli P = P1, to V = 1. Wtedy towar jest dobrze wyceniony.
Jeżeli P > P1, to V > 1. Wtedy mamy do czynienia z przewartościowaniem towaru.
Jeżeli P < P1, to V < 1. Wtedy mamy do czynienia z niedowartościowaniem towaru.
Czyli V może służyć do oceny przewartościowania / niedowartościowania.
Może się początkowo mylić P, P1 i P0, więc uporządkujmy te wielkości:
- P0 to cena początkowa towaru, którą sami ustalamy na podstawie historii. Zawsze ma przypisaną podaż Q0. Moment 0 jest dowolny z przeszłości.
- P1 to wartość fundamentalna towaru, który wyceniamy po zmianie podaży, a właściwie po informacji, że zmieni się niedługo podaż z Q0 na Q1.
- P to cena towaru w ogólnym sensie, tzn. wzór (3). Jeżeli V równa się 1, to dostajemy wartość fundamentalną, w przeciwnym wypadku wartość spekulacyjną.
Przykład. Wycena kawy arabica
Poprzednio wyceniłem arabikę średnio na 320-333 albo w zakresie 307-348. Jednakże obecna cena to już ponad 400. Podstawmy te same dane (P0 = 250, Q1 / Q0 = 0.75):
P1 = 250 / 0,75 = 333
Przy obecnej cenie 400:
400 = V*250 / 0,75 => V = 1,2.
Zgodnie z modelem obecna cena arabiki jest przewartościowana o 20%.
P. S. W sumie taka analiza pozwala odróżnić inwestycję od spekulacji. Trzeba tu jednak zaznaczyć, że nie znaczy to, że inwestycja jest pozbawiona ryzyka. Po pierwsze nie wiadomo po jakim czasie towar wróci do równowagi. Po drugie mogą pojawić się w tym czasie informacje zaburzające poprzednią wycenę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz